Hans' Weerweb

02-07-2008 - Van kleurrijk naar grijs

De verwachtingen voor deze dag waren zowel spectaculair als ook weer niet.... Een in principe explosieve ontwikkeling kon worden verwacht, zij het dat de triggers, dynamiek en onstabiliteit elkaar niet, of niet voldoende overlapten v.w.b. NL en het groots


Onweer op komst!

Verantwoording

Inleiding

De verwachtingen voor deze dag waren zowel spectaculair als ook weer niet.... Héél in het kort gezegd: Een koufront zou langzaam van west naar oost trekken, aan de oostkant zou een (zeer) warme luchtmassa noordwaarts trekken. Een in principe zeer explosieve ontwikkeling, zij het dat de triggers, dynamiek en onstabiliteit elkaar niet, of amper overlapten v.w.b. NL en het grootste deel van België (bijvoorbeeld convergentie vs schering en CAPE). Wel, met een zeer traag trekkend koufront en de open vraag of wel of niet op (de) convergentielijn(en) aan het front vooraf buien zouden ontstaan werd met name de timingskwestie weer een belangrijke kwestie voor de chase-beslissingen. Dit werd ook weerspiegeld in de afwijkende meningen van de diverse experts, dat het bij gebrek aan voldoende dynamiek wel eens niet echt hevig zou kunnen uitpakken was de algemeen aanvaardde redenering, maar over de timing liepen de meningen nogal uiteen. Het Estofex-bericht bij het kaartje hierboven noemde bijvoorbeeld: "Convection will likely spread into Benelux and western Germany during the night hours". Hoe dan ook, de hoofdrolspelers van deze dag zouden het het koufront en de convergentielijn(en) zijn.

Ik had deze dag eerst wat verplichtingen en hoopte maar dat de zaak niet te vroeg op gang zou komen. Om half twaalf zag ik vanuit Veghel ver in het westen deze cb, deze stond toch zo'n 70km ver weg!

Het was drukkend weer en de temperatuur steeg erg snel. Zo rond 12:30 was hier de temperatuur al 32.7°C!! Ik ben inmiddels door m'n verplichtingen heen en besluit op een mooi zichtpunt alvast wat wolkenbeelden te fotograferen. Het is convectie op een hoger niveau, let op de opvallend hoge wolkenbasis.

Dit duidt op de passage van een lijn voor het front uit. Na enige tijd lijkt echter de convectie weer in te storten, op de volgende foto kijk ik reflexmatig oostwaarts, en jawel, daar begint juist heel bescheiden een lijntje nieuwe convectie te ontstaan. Zo zou er deze dag sprake zijn van meerdere 'voren' en convergentielijnen.

De passage van deze lijn trok de angel wat uit de temperatuur, deze zakte tot 30°C, maar zou zich weer herstellen tot 30.8°C. Wel nu meer bewolking en wind. Ik was eigenlijk van plan al rond half twee er op uit te gaan, maar er gebeurde niets en de onzekerheid nam eigenlijk alleen maar toe. M.u.z. van een bui die geboren werd rond Venlo en het ietsje langer volhield, kwamen er wel celletjes op om alleen maar meteen weer te sterven. Gebrek aan dynamiek maakten het tot van die typische kortlevende single-celletjes. Ik wissel op het Skywarn-forum wat berichtjes uit met Daniël die met vergelijkbare twijfels zit.

Rond 4 uur begon het er allemaal een stuk serieuzer uit te zien, er leek zich een lijntje te vormen met onweer erop. Bij Luxemburg bevond zich op dat moment een massief complex dat later Zuid-Limburg zou aandoen! Gezien de ogenschijnlijke ontwikkeling van meerdere buienlijnen voor het koufront uit ook in mijn regio besluit ik gewoon thuis de zaak af te wachten en bij aanvang de chase hier tot de eigen regio te beperken.

Spotting & chasing

Vertrek: 16:10
Terugkomst: 18:40
Aantal km: ca. 50
Route: Wijbosch, omg. Dinther, Den Dungen, Den Bosch, omg. Dinther, Wijbosch
Waarnemingen: Convectie met soms bizarre/dreigende wolkenbeelden, hevige regenval, zwaar onweer

Zo net na vieren zag ik een werkelijk vreemd uitziende wolk, deze wou ik graag in het vrije veld fotograferen (zonder alle daken van de huizen enzo erbij). Het bleek de trigger die ikzelf nodig had om op pad te gaan. Hieronder het exemplaar, het lijkt mij een restant van een alweer overleden celletje, of toch een resultaat van convergentie? De buien op de eerste lijn stonden namelijk in te storten, kennelijk (nog) te weining dynamiek en/of een (nog) te droge omgeving om in stand te kunnen blijven.

Voor de goede orde, never mind de puntvorm, ik heb het ding over zijn lengte-as gefotografeerd:

Na dit vastgelegd te hebben rijd ik wat rond en wacht af. Er zijn wel wat kleine neerslagschermpjes maar het stelt niet veel voor of verloopt zelfs weer. Onwillekeurig moest ik aan Bernard Hulshof's reactie op een van mijn verslagen denken: "Beter in de kraamkamer van reuzen dan op het kerkhof van dwergen". Ik vreesde nu toch wel op dat kerkhof te zijn gearriveerd! In noordwestelijke richting gezien leek het wolkenbeeld interessanter te worden, ondanks dat ik al overwoog om maar naar huis te gaan om eens uitgebreid de PC te raadplegen besluit ik toch maar om nog eerst een goed zichtpunt in die richting op te zoeken en het nog even aan te kijken.

Ik vind dat in de buurt van Den Bosch. Een brede strook lage bewolking glijdt langzaam noordwaarts, er zijn meerdere neerslagpitjes te zien.

Dit schuifelt zo nog een tijdje door, met soms mooi zonnig tegenlicht en kleinere neerslagstrepen. Zo tegen half zes begint het er in de aanvoerrichting toch beter uit te zien en: hoor ik daar in de verte het eerste gerommel?

Het gaat nu ineens erg snel, de komende bui zet een wel erg lelijk smoelwerk op, het lijkt wel een enorme reptielenkop. Of met nog meer fantasie: de bui werpt mij Het Boze Oog toe!

Het eerder al genoemde spel van licht kleur en vorm begint. Ik kies snel een nieuwe positie waarbij ik vanuit de auto kan door fotograferen als de eerste neerslag komt.

Ik sta nu ongeveer recht voor de bui, een adembenemend mooi gezicht, ik kan alleen maar hopen dat de foto het een beetje overbrengt. Links net buiten beeld de hoofdkern gekenmerkt door een heel donkerblauwgrijs massief neerslagscherm. let ook op de schaduw die de boom lijkt te werpen, terwijl het zonlicht van de andere kant komt. De schaduw ziet er ook in het RAW bestand van de foto precies zo uit. Refectie? Of toch gewoon veroorzaakt doordat de zon onder de lagere bewolking en door de neerslag schijnt? Anyway: voor dit ene beeld had ik ook wel 100 km willen rijden, wat een sfeer, kleur maar ook dreiging.

De bui komt nu snel ter zake. Het lijkt of er verdere organisatie plaatsvindt. Het lichtspel door die fijnere neerslag strepen was weer prachtig, helaas zijn een paar foto's onbruikbaar door dikke druppels op de lens. Vlak na het nemen van deze foto komen er drie dikke CG-stralen pal over me heen en reiken naar het provinciehuis (de toren ongeveer in het midden). Twee slaan in op de toren, de derde zo te zien er pal achter. Dit wordt gevolgd door lange harde krakende/scheurende donder. ja, ik zit weliswaar in de auto maar sta hier wel heel erg in het open veld! Gezien de inmiddels mooiere structuur besluit ik een paar km zuidwaarts te gaan om te zien of er nog meer moois te fotograferen valt.

Ik moet een klein stukje 'core-punchen', maar kom al snel in minder heftige neerslag. Zodra ik uit de neerslag ben begint het warme asfalt te dampen. Maar tegelijkertijd moet ik constateren dat er snel grijze massa's van het zuiden aankomen... De mooiere foto's zullen niet meer gemaakt kunnen worden...

Snel volgt er nog veel donkerder bewolking en ik kan zware CG's zien! Ik wist op dat moment nog niet dat de zware onweerskernen in het ZO inmiddels tot een MCS-achtig complex, of zelfs een MCS, ontwikkeld zijn. Dit is niet zomaar een onweersbui maar duidelijk het zwaardere werk! Gelukkig sta ik niet zo ver van huis, ik bedenk me dat er mogelijk nog ramen openstaan en apparatuur aangesloten is en dat Annemay waarschijnlijk nog niet thuis is. Gauw naar huis dus, en daardoor hoef ik niets te missen want zo te zien trekt dit precies over 'mijn' woonomgeving.

Een hele lijn trok nu zeer langzaam over de lengte-as over me heen. Ontladingen zo van 4 tot 7 per minuut, maar dit waren allemaal zware nabij CG's!! Zeer harde dreunende donderslagen die de ruiten doen trillen. Nou ben ik natuurlijk wel wat gewend maar dit is toch wel een beetje angstwekkend, vooral na een tweetal nabij-inslagen op naar schatting max. 100 meter afstand. Hierbij werd de gehele kamerruit verblindend verlicht! Ik was niet de enige die schade hierdoor in de buurt verwacht had, direct na het onweer kwamen verschillende bewoners op straat om te informeren. Gelukkig heb ik van serieuze schade verder niet vernomen. 
Het onweer hield krap drie kwartier aan, waarmee de zoveelste spraakmakende onweersdag dit jaar hier in de regio een feit was. Wat een enorm verschil met vorig jaar...

 

Geplaatst 06-11-2022 19:21
Gewijzigd 03-12-2022 11:55

Sluiten

Web Analytics